De operatie

26 maart is daar eindelijk het verlossende telefoontje, ik zal op dinsdag 31 maart geopereerd worden. Ik moet me maandag 30 maart om 10 uur in de ochtend melden voor opname in het LUMC op de afdeling Thorax-chirurgie. Spannend en het brengt ook meteen allerlei praktische uitdagingen met zich mee. Vanwege de Corona maatregelen mag ik maximaal 2 unieke bezoekers per dag. Dit betekent dat ik niet mijn hele gezin op bezoek mag hebben. B. krijgt borstvoeding en als het lukt wil ik dat nog doorzetten dus ik wil hem graag wel elke dag op bezoek.

Als we het aanbod krijgen dat de oudste twee uit logeren mogen nemen we dat aanbod graag aan. Natuurlijk is ook dat geen ideale situatie maar dan hebben zij in elk geval de rust en regelmaat en kunnen ze daar in het thuisschoolritme mee. Want of ze nou thuis zitten of bij een ander de lessen zijn toch online.

30 maart

Om 10 uur melden we ons in het ziekenhuis. Door de Corona maatregelen hebben we de thorax-chirurg nog niet gesproken en heb ik nog geen idee wat me te wachten staat. M. en B. blijven in het ziekenhuis tot we de chirurg gesproken hebben. Gelukkig vermaakt B. zich prima met de kast ;-)

Tijdens het opname gesprek krijg ik te horen dat de kamer waar ik nu lig een opnamekamer is. Daar blijf ik tot ik morgenochtend naar de ok ga. Na de operatie moet ik één nacht op de IC blijven, daarna kom ik weer terug op deze afdeling. Zodra ik naar de ok ga bewaren ze mijn spullen in een kluis tot ik weer terug ben op de afdeling.

Begin van de middag heb ik een afspraak met de KNO-arts. Hij vertelt wat ze tijdens de operatie gaan doen.

De luchtpijp bestaat uit ringen, ze gaan de ringen waar de tumor zit weghalen. Langs de luchtpijp lopen zenuwen die naar de stembanden gaan. Deze zenuwen sturen de stembanden aan. Als je praat gaan de stembanden naar elkaar toe en door de lucht die daar tussendoor gaat komt er geluid uit. Ze weten nog niet of de tumor om de zenuw heen gegroeid is. Als dat het geval is moeten ze de zenuw doorsnijden, het is niet mogelijk om de zenuw te vervangen dus dat betekent dat de zenuw verloren gaat. Die stemband is dan niet meer aan te sturen. Het is niet zo dat je dan niet meer kan praten maar het volume is dan wel een stuk lager. Ze kunnen de stemband opblazen met een speciale vloeistof waardoor je wel weer op een normaal volume kan praten. Dit is echter van later zorg.

Na het gesprek met de arts gaan ze nog met een camera via mijn neus kijken naar de bewegelijkheid van mijn stembanden. Dit is van belang zodat ze na de operatie kunnen vergelijken met de bewegelijkheid op dat moment. 

Aan het eind van de middag komt, eindelijk, de thorax-chirurg langs. Hij heeft die ochtend een overleg van 1,5 uur gehad met de KNO-arts over mijn casus. Dit is niet het enige gesprek wat er over mij is gevoerd en dat geeft wel de complexiteit van de operatie aan. 

De chirurg neemt nog een keer alle mogelijke scenario's door.

1. De tumor zit alleen in mijn luchtpijp.
2. De tumor zit in mijn luchtpijp en om de zenuw van mijn stemband heen.
3. De tumor zit in mijn luchtpijp, om de zenuw en tegen/om het bloedvat richting mijn hersenen.

In het eerste geval hoeven ze "alleen maar" een deel van de luchtpijp te verwijderen en weer aan elkaar zetten (trachearesectie). Dit is het meest positieve scenario. 

Als de tumor om de zenuw zit moeten ze deze doorsnijden, als de bloedvaten gespaard kunnen worden kunnen ze de zenuw op een andere manier aansluiten waardoor deze nog wel voorzien wordt van bloed, de werking gaat helaas wel verloren.

Bij het derde scenario zullen ze het bloedvat wat naar mijn hersenen gaat moeten omleggen. Om die reden zal er ook een vaatchirurg bij de operatie aanwezig zijn. De thorax-chirurg geeft aan dat de doorbloeding van mijn linkerhersenhelft naar de rechterhersenhelft heel goed is waardoor ze geen problemen verwachten als ze het bloedvat moeten omleggen. 

Ze hebben alle scenario's goed uitgedacht en ik heb er ook alle vertrouwen in dat de operatie goed zal gaan. Ik merk aan de houding van de chirurg dat hij er zin in heeft. Het is een bijzondere operatie, in zijn totaliteit uniek. De trachearesectie doen ze een keer of 2 a 3 per jaar. Het omleggen van de bloedvaten naar de hersenen is een ingreep die ze weinig doen en ook het sparen van de zenuw komt ook weinig voor. Samen met de zeldzame tumor is mijn casus uniek. Geen wonder dat de chirurg er zin in heeft, een unieke casus is een leuke uitdaging en interessant. En eigenlijk vind ik het ook best leuk dat mijn casus zo bijzonder is en ervoor zorgt dat deze artsen een interessante operatie kunnen uitvoeren.