PET-scan

Sinds zaterdag heb ik een irritante kriebel in mijn luchtpijp. Vorige week heb ik een stuk weefsel opgehoest, de longarts gaf aan dat dit zeker kon gebeuren. Hij heeft stukjes van de tumor weggebrand maar het kan zijn dat er nog een paar stukjes weefsel zitten die half loszitten. Dit voelt als een stukje weefsel wat flappert doordat er lucht langskomt bij het ademen.

Omdat ik de longpoli niet telefonisch te pakken krijg besluit ik vanmiddag (16 maart) even langs te lopen voor ik de PET-scan heb. Ze nemen contact op met de longarts en die geeft aan dat het inderdaad kan kloppen wat ik denk. Als ik op de nucleaire afdeling ben voor de PET-scan belt de longarts terug met de vraag of ik nog even langs kan komen na de scan. 

Op de nucleaire afdeling word ik naar een kamer gebracht. Daar mag ik op een bed plaatsnemen en gaan ze een infuus aanbrengen. Via het infuus wordt de suikerhoudende, radioactieve vloeistof ingebracht en moet ik me een half uur stil houden. Liggen op bed en niet bewegen. De suiker gaat namelijk naar de energievragende delen in je lichaam. Als je je spieren gebruikt gaat daar energie naar toe. Dat is niet wat ze willen, de radioactieve vloeistof moet voornamelijk naar de kwaadaardige cellen gaan.

Als ik bij de longarts kom geeft hij aan dat hij aan de hand van de scan wil controleren of het hoesten niet komt door een longontsteking. Hij gaat de scan bekijken en zegt me dat hij, uiteraard onder voorbehoud, wel alvast een vluchtige blik over de scan kan laten gaan. Mijn longen zien er schoon uit, geen longontsteking dus waarschijnlijk klopt het gevoel van een flapperend stukje weefsel. Als hij de rest van de scan bekijkt ziet hij de tumor duidelijk oplichten. De rest van mijn lichaam ziet er schoon uit. Hij benadrukt nogmaals dat het onder voorbehoud is, de radioloog moet de scan nog beoordelen maar het ziet er goed uit.

Donderdag 19 maart

Vanmiddag staat er een telefonische afspraak met de longarts op de planning. Hopelijk is er dan duidelijkheid of er uitzaaiingen zijn en welke vervolgstappen er gaan plaatsvinden. 

Deze, voor ons, gekke tijd is nog gekker door de lockdown in verband met het Corona-virus COVID-19. De kinderen krijgen thuis onderwijs, M. werkt thuis en er mag niet gesport worden. Om toch een beetje beweging te krijgen en de tijd iets sneller te laten gaan besluit ik een pilates les te gaan doen. W. en T. hebben hier ook behoefte aan dus we toveren de woonkamer om tot een sportzaal. Terwijl wij onze oefeningen doen vindt B. het allemaal erg gezellig en banjert er lekker tussendoor. 

De dag duurt erg lang maar tegen half 6 is daar eindelijk het verlossende telefoontje: er zijn geen uitzaaiingen!!!!

Hoe bizar blij kan je zijn dat het "maar" een tumor is. Het is en blijft wel kanker. Nu is het wachten op een oproep van de thorax-chirurg voor de operatie aan mijn luchtpijp.